Jos de Beukelaer

Jos de Beukelaer

Jos de Beukelaer was vele jaren een verdienstelijk penningmeester van de P.V. “De Luchtpost” – Aalten.
Ondanks de terugloop van leden was het nooit nodig om het lidmaatschap, consumpties of welke kosten dan ook extra te verhogen. De eindjes werden ieder jaar weer door hem aan elkaar geknoopt.
Naast zijn bestuurlijke kwaliteiten wist Jos als bevlogen postduivenhouder ook uit te blinken op de marathonvluchten. Om gezondheidsredenen stopte hij met de duivensport in december 2019. Hij kon terugkijken op een mooie zegereeks. Helaas overleed Jos kort daarna in de zomer van 2020, op 5 juni om precies te zijn.
We laten zijn kleurrijke prestaties hier nog eens de revue passeren.

Al in 1974 werd de krant gehaald. In de Achterhoekse editie van de Gelderlander werd onder de kop “Combinatie grossiert in duivensport-titels” melding gemaakt van de prestaties destijds.
Die combinatie bestond uit de drie gebroeders (Heini, Tonny en Wim Rave) en Jos de Beukelaer, verenigd in de Combinatie Rave-de Beukelaer.
Het bericht maakt gewag van de successen van de combinatie in “De Luchtpost” – Aalten en in de C.C. Achterhoek. behaald op hun hok aan de 1e Broekdijk 25 met totaal 80 duiven.
Klik eventueel op de afbeeldingen en documenten om ze beter te kunnen bekijken.

In de vereniging werden aan de lopende band kampioenschappen aaneen geregen en ook in de Achterhoek was de combinatie al tweemaal generaal kampioen. Maar je bent jong en je wilt wat. De knapen waren nog niet tevreden en – zo vermeldt het artikel – toog de combinatie daarom naar België om te putten uit de bron van gerenommeerde fondvliegers met zuivere stamduiven aldaar. Er werden eieren gekocht op de Belgische vogeltjesmarkt van Julien Mathijs, Jacques Tournier en Desmet Mathijs.

Vanaf 1980 vliegt Jos onder eigen naam op zijn huidige adres aan Plein Zuid in Aalten. Destijds had hij hier zijn eigen kapperszaak met daaraan zijn woning en het duivenhok. Als kapper won Jos de Beukelaer fraaie prijzen op kapperswedstrijden. Het kappersvak was hem blijkbaar op het lijf geschreven. Maar ook de duivensport had hij in de vingers. Dat liet zich al gauw blijken.

In de jaren ’90 is het vooral “De 71” die voor Jos mooie klasseringen binnen haalt van Brive, Dax en Tarbes. Een prachtige doffer en een echte kilometervreter.

In 1999 vindt het eerste volop in het oog springende en wellicht ook het meest indrukwekkende wapenfeit plaats. Jos de Beukelaer vliegt de 1e Nationaal St. Vincent in Sector 3.
De Koninginnenvlucht, zoals St. Vincent ook wel genoemd wordt, werd in 1999 gekenmerkt door een kalme noordoosten wind, met niet al te hoge temperaturen en een kristalheldere blauwe lucht.
Prima omstandigheden dus voor een mooie fondvlucht.
Jos kon vanwege zijn kapperszaak niet zelf op de duiven wachten. Meestal deden zijn vrouw Erna en zoon Peter dat. Zo ging dat ook tijdens deze vlucht van St. Vincent.
‘s-Morgens was er om kwart over tien vanuit Arnemuiden gebeld dat er een duif in Zeeland was gevallen. De beller uit Arnemuiden belde een uurtje later opnieuw om te melden dat hij zelf een duif had geconstateerd om 10:55 uur. Kort daarna zag Peter een duif op de plank zitten. Het was hun eerst-getekende nestduivin NL95-1405165.

Ze werd precies een uur later (om 11:55) geconstateerd dan de duif van hun kennis in Arnemuiden. Een snelle berekening gaf als resultaat dat de duivin van Jos een hogere snelheid had gemaakt dan de duiven in Zeeland. Het bleek ook de snelste duif in Sector 3.
Rudy Goossens kwam namens de V.N.C. (“Vriendenclub Nationale Concoursen”) de duivin van de familie Beukelaer controleren. Een kwartier later deed Henk Brusse dat namens de nationale concours organisatie.

Toen alles in orde bleek werd Jos de Beukelaer officieel als winnaar van het Nationale Concours van St. Vincent 1999 uitgeroepen. Aanvankelijk bleef het nog wat stil aan Plein Zuid, doordat er door veel collega-duivenmelkers ook op duiven vanuit Orléans werd gewacht. Maar bij het uitslaan van de klokken in het N.I.C. “De Blauwe Doffer” in Lichtenvoorde barstte het feest voor Jos de Beukelaer los.

Het duivinnetje dat Jos de overwinning bracht werd op nest gespeeld. Jos had haar een jong van 5 dagen ondergeschoven voor het inkorven. Het “St. Vincentje”, zoals ze vanaf haar nationale zege heette, werd door Jos gekweekt uit een koppel dat hij te leen kreeg van zijn vriend Theo Kämink.

Ze vloog al eerder enkele mooie prijzen bij elkaar, zoals de 1414e Nationaal Bergerac tegen 18.471 duiven, een 176e Nationaal Bergerac tegen 20.643 duiven, een 64e van Brive tegen 3.582 duiven en een 198e Nationaal Tarbes tegen 1.989 duiven. En daar kon nu door de ‘vliegende kapper uit Aalten’ de 1e Nationaal St. Vincent tegen 9.729 duiven bij worden geschreven. En dat op een afstand van bijna 1.000 kilometer en met een snelheid van 1.093 m/min.
Geen wonder dat de belangstelling groot was; ook uit ‘den vreemde’.

Uiteraard betekende de 1e Nationaal van St. Vincent ook dat Jos bij heel veel fondclubs de grootste beker mocht ophalen.
De V.N.C.C. (Vriendclub Nationale Concoursen) was er daar één van. Daar werd Jos op 12 november 2015 in de bloemetjes gezet.
In het NPO-tje werd zijn schitterende prestatie uiteraard ook breed uit gemeten.

Een jaar later, we schrijven 3 juni 2000, lukt het Jos de Beukelaer opnieuw om een zeer aansprekende prestatie neer te zetten: een 1e prijs van de overnachtvlucht Ruffec NPO in Afdeling 9 tegen 7.500 duiven.
De duiven werden vrijdag 2 juni om 14:30 uur gelost en de verwachting was dat de duiven een hoge snelheid zouden maken. En dat klopte.
Jos was zaterdagmorgen al voor vijven uit de veren. Hij keek even of er al iets op de klep zat, maar dat was niet het geval. Zijn fonkelnieuwe elektronische constateersysteem was al ingeschakeld en dus besloot hij nog even snel een douche te pakken. En dat zul je altijd zien: Jos kijkt in zijn blote bast door het doucheraampje naar het hok en daar zit zijn NL98-2239617 van Ruffec. Zo snel hij kon kleedde hij zich aan en verwelkomde zijn gevleugelde vriend. Waarschijnlijk had zijn nestdoffer, die vertrok op een groot jong en drijven, in de schemering of nacht nog doorgevlogen, want de grote klad kwam pas uren later.
Zo boekte Jos de Beukelaer opnieuw een spraakmakende topprestatie.

De grootouders van “De Ruffec” komen langs moeders kant bij zijn duivenvriend Theo Kämink weg. De moeder (NL91-50334208) is één van de absolute asduiven van Jos, met 11 prijzen van 11 keer zetten op de fond.
De oorsprong van Jos zijn duiven ligt bij sportvrienden als Cas de Graaff – Arnemuiden en H. ter Maat – Ruurlo, maar het merendeel is afkomstig van zijn vriend en dorpsgenoot Theo Kämink.

Jos heeft terecht bij beide overwinningen de loftrompet gezwaaid over het nationaal inkorfcentrum “De Blauwe Doffer” in Lichtenvoorde, dat toen nog onder de bezielende leiding van Theo van Melis en zijn bestuur stond.
“Het is daar altijd super gezellig en goed georganiseerd”, aldus Jos.
Natuurlijk volgden er ook voor deze indrukwekkende zege de nodige huldigingen, onder andere in Afdeling 9 Oost-Nederland.

In 2002 weet Jos de Beukelaer zich opnieuw tussen de kampioenen te scharen. Hij werd namelijk 2e Kampioen Aangewezen van de Fondunie 2000.

En het volgende hoofdstuk in de duivencarrière van Jos de Beukelaer’s dat zich aandiende was dat in het Barcelona-klassement. Het gaat dan om de periode 1998-2002.
Over die vijf jaren had Jos de beste prestaties met zijn Barcelona-duiven. Alleen prijzen behaald bij de eerste 10% tellen (1:10). Dat betekent dat van een uitslag van in dit geval Barcelona daarvoor alleen de eerste 40% duiven telt. Bovendien moet het dan ook nog de eerst-getekende duif zijn. Dus je moet over een kanjers van marathonduiven beschikken wil je in dit klassement meedoen en ook nog kijk hebben op hun vorm. Laat staan als je dit klassement wint. Jos had er kijk op en bezat zo’n duif: “De Barcelona Duivin”!

In de jaren 1998-2002 pakte Jos de Beukelaer met onder andere deze duivin de 1e prijs van het Barcelona-klassement 1998-2002. Zij won 3x achtereen prijs: in 1998, 1999 en 2000. Samen met twee andere duivinnen had zij het grootste aandeel in het winnen van dit klassement.
In onderstaand klassement is te zien welke grootheden Jos achter zich liet.

Jos de Beukelaer won ook de afgelopen jaren nog de nodige vroege prijzen van nationale vluchten, zowel op de ochtend- als de middaglossingen.
Maar nog even één keer terug in de tijd.
In 2005 deed Jos alle NPO- en ZLU-vluchten mee en …. miste er op niet één! De laatste superprestatie vanuit het verleden waar we nog aandacht aan willen besteden is zijn mooie zege in 2005 van Perpignan in de V.N.C.C. en de Fondunie 2000. Dat was tevens de 8e Nationaal ZLU tegen 6.300 duiven.
“De Perpignanduivin” was verantwoordelijk voor deze overwinning. Een superzachte duivin met ringnummer NL99-1940359, die al 5 keer eerder prijs won van de ZLU-vluchten Marseille 2002, Dax 2003, tweemaal Barcelona 2204+2005 en München 2004. Aan die erelijst werd Perpignan dus toegevoegd. Kijk op de foto eens naar die bizar imponerende prijzenlijst.

De winnares kreeg Jos van zijn vriend Harrie Brundel uit Mariënveld en ze werd van Perpignan op nest gespeeld. Een broer van deze duivin speelde bij Harrie een 11e prijs van St. Vincent in de V.N.C.C. en een 8e van Mont de Marsan tegen respectievelijk 1.627 en 836 duiven. Een prima koppel dus waaruit deze twee duiven stammen. De moeder was van Harrie’s eigen soort. De vader kwam van Nekkers uit Ruurlo.

Ook deze prestatie van Perpignan haalde de media zoals je hieronder kunt zien. Jos werd bovendien in 2005 de Generaal Kampioen over de ZLU-vluchten V.N.C.C.

En dan was er nog de Pyreneeënclub. Een vriendenclub van marathonspelers die in 2006 tien jaar bestond en in die jaren was uitgegroeid tot een club met iets meer dan 50 prominente spelers op de lange afstanden.

Voor het kampioenschap van de Pyreneeënclub tellen alleen de eerst-getekende duiven van Barcelona, Bordeaux en Marseille. Pas als er te weinig eerst-getekende zijn, tellen de tweede-getekende voor de prijzen.
Jos de Beukelaer vloog in het jubileumjaar de 1e prijs van Carcassonne. De kampioenen waren dat jaar 1. Joop ten Have, 2. Wim te Hennepe en 3. Anton Olijslager.
Dat jaar kwam Jos dus niet op het ereschavot, maar dat neemt niet weg dat hij het Kampioenschap Pyreneeënclub vijf jaren achtereen won en de grote wisselbokaal dus in bezit mocht houden. Ook daarna werd deze trofee nog twee keer door hem gewonnen. De foto’s hieronder van de kampioenen van de Pyreneeënclub in die jaren getuigen daarvan.

Ook de afgelopen jaren werden er door Jos de Beukelaer knappe prestaties neergezet.

In 2015 werd er op 3 juli van Nationaal Bergerac de 37e prijs binnengehaald van 3.865 duiven!

In datzelfde jaar 2015 won Jos van Bergerac (31 juli) in de Afdeling de 17e prijs tegen 2.637 duiven.

In 2018 was er een knappe prestatie van Nationaal St. Vincent, de Koninginnenvlucht. Jos legde hier beslag op de 22e plaats in de Afdeling tegen 737 duiven.

En dit jaar (2019) voegde Jos daar nog een 66e prijs aan toe van Fay-aux-Loges tegen 6.368 duiven in de Afdeling.

Hieronder een kijkje op het belangrijkste deel van zijn indrukwekkende prijzentafel.

.

Zo sluiten we af met een diepe buiging voor een man die gepassioneerd de duivensport beleefde, prachtige resultaten boekte en ook altijd de handen uit de mouwen stak voor zijn vereniging en voor liefhebbers en iedereen in zijn omgeving die hij kon helpen.

Bedankt Jos ….. rust in vrede.